Myśliwi i ekolodzy w obronie przyrody- czyli o potrzebie edukacji wśród braci łowieckiej

Skuszony swego czasu przez znajomego poszukiwaniem ciekawych materiałów dotyczących łowiectwa, natrafiłem na artykuł  zamieszczony w miesięczniku Brać Łowiecka (BŁ 9/2009r.). W  tekście Bogusława Kaczorowskiego, myśliwego z 50 letnim stażem, zwrócono uwagę na bierność i konserwatywny brak zaangażowania myśliwych w ochronę przyrody oraz niski poziom akceptacji społeczeństwa dla polskiego łowiectwa.



Artykuł jest dosyć przełomowy i wyłania się z niego krytyka Polskiego Związku Łowieckiego oraz prześmiewczego podejścia członków PZŁ do współczesnej ekologii. Zmusza do refleksji nad poziomem wiedzy przyrodniczej myśliwych oraz przesłankami które nimi kierują w zajęciu którego się podjęli. Jest to głos myśliwego skierowany do kolegów po fachu i dlatego też ma o wiele bardziej znaczący wydźwięk niż wypowiedziany przez przedstawicieli obrońców przyrody. Warto zwracać uwagę na takie wypowiedzi. Poniżej treść artykułu z kilkoma fotografiami dokumentującymi współczesne łowiectwo na świecie.

Pasja to trochę za mało

10lat temu, w czerwcu 1999r., BŁ zmieściła mój tekst pt. "Sport?", w którym skrytykowałem nazywanie łowiectwa sportem i napisałem m.in.: "Przekładam władzom łowieckim propozycję, by dla myśliwych został wprowadzony obowiązek szkolenia przyrodniczego. Przecież nie może być tak, że my, myśliwi, gospodarujący częścią przyrody, jaką jest zwierzyna, nie orientujemy się w podstawowych zagadnieniach przyrodniczych, że nie reagujemy  sposób właściwy na zniszczenia fauny i flory dokonywane w naszych łowiskach, że nie przeciwdziałamy potencjalnym zagrożeniom".

Afryka

Czy dziś, po 10 latach, coś w tej materii się zmieniło? Obawiam się że niewiele. Tak naprawdę to od myśliwych wcale się nie wymaga dużej wiedzy przyrodniczej ani działania w sytuacjach zagrażających środowisku.
Jestem myśliwym od 50 lat i pamiętam, że gdy jeszcze istniały powiatowe rady łowieckie, jako członek takiej organizacji byłem zapraszany na konferencje czy narady zwoływane przez władze powiatowe i mogłem skutecznie interweniować w różnych sprawach związanych z przyrodą. Opowiem o jednej z nich.

Ameryka Południowa

Oto na jedną z narad przybył z województwa jakiś inżynier meliorant, który zaproponował władzom powiatu uregulowanie rzeczki Kosy przepływającej przez Dębno Lubuskie i wpadającej do jeziora znajdującego się w środku miasta. Zdaniem inżyniera miało to zapobiec zamulaniu się jeziora. Zabrałem wówczas głos  i stanowczo sprzeciwiłem się regulacji całej rzeczki, wymieniając jej walory przyrodnicze i  udowadniając, że będzie bardziej zamulała jezioro, bo dopóki nad jej brzegami i w nurcie znajdują się drzewa, krzewy oraz inne rośliny, to głównie one zatrzymują różne organiczne zanieczyszczenia płynące jej korytem. Inżynier musiał się zgodzić z moją argumentacją i regulacji zaniechano.Takich interwencji było wtedy wiele ze strony naszej rady. Teraz powiatowych rad nie ma, a koła łowieckie rzadko interesują się takimi sprawami i nieczęsto są zapraszane na narady lokalnych władz. A szkoda.
W numerach 3 i 4 "Łowca Polskiego" z bieżącego roku ukazały się dwa artykuły, w których podano, jak nas, myśliwych, ocenia społeczeństwo. Dane na ten temat zebrał instytut badawczy Pentor. Niestety, tylko 2 proc. respondentów powiedziało, że myślistwo kojarzy im się z dokarmianiem zwierząt, opieką nad nimi i dbaniem o środowisko. Większość ankietowanych albo niewiele wiedziała o myślistwie, albo wypowiadała się się o nim negatywnie. I niestety są to moim zdaniem rezultaty właśnie braku wiedzy oraz aktywności przyrodniczej nas, myśliwych.

Azja

Oto sam autor jednego z tych artykułów skarży się niejako, że tylko 10 proc. ankietowanych ocenia naszą pasję w kategoriach wartościujących. Pozostałe 90 proc. ocenia nas inaczej.
Szkoda, ze w ankiecie zabrakło pytań, które mogłyby dać odpowiedź na to, jaką opinię o myśliwych mają osoby z wykształceniem przyrodniczym. Wydaje mi się bowiem, że ich zdanie jest bardzo ważne.
We wspomnianym tekście mają uwagę przykuło też powtarzane przez autora sformułowanie "nasza pasja". No cóż, pasja jest bardzo ważna dla wykonywania wszelkich działań. W moich łowieckich poczynaniach także odgrywa ona dużą rolę. Ale osobom postronnym nie możemy tłumaczyć naszych polowań jako realizowania pasji, bo wtedy będziemy oceniani jedynie jako pasjonaci strzelania a nie ludzie działający dla dobra przyrody. Na przykład, gdy na wystawach prezentowane są osobniki selekcyjne, obok powinny być zamieszczone informacje dla osób nie znających przedmiotu, że są to zwierzęta niepotrzebne, a nawet mogące szkodzić w łowiskach- i takie są przez myśliwych odstrzeliwane.
Jeśli będziemy się prezentować społeczeństwu jako pasjonaci, hobbyści czy sportowcy, to nadal będzie panowało przekonanie, że nie robimy nic dobrego dla przyrody. A ludzie coraz bardziej angażują się w jej ochronę. W "Gazecie Wyborczej" z maja br. ukazał się artykuł Adama Wajraka pt. "Wielka lekcja Rospudy" w którym autor- sam ekolog i aktywny działacz na rzecz ochrony przyrody- pisze: "Ale to nie my (to znaczy nie tylko ekolodzy- przyp. BK) powstrzymaliśmy buldożery. Zrobili to działacze organizacji pozarządowych, naukowcy, inżynierowie i prawnicy. Zbierający dane, lobbujący w Brukseli, szukający argumentów naukowych i prawnych."

Grenlandia

Niestety, wśród wymienionych w artykule organizacji zabrakło PZŁ. Źle się stało, że nasz Związek zupełnie nie był zainteresowany ochroną obiektu przyrodniczego, niewątpliwie leżącego w jakimś obwodzie łowieckim.

Często mi się zdarza słyszeć lub czytać wypowiedzi myśliwych krytykujących poczynania ekologów. Na przykład wyśmiewano, że przywiązywali się do drzew w obronie jakiegoś elementu przyrodniczego. Chciałoby się zapytać, co mogli zrobić, gdy w naszym kraju były czasy, że prawie nikt nie reagował na ciągłe zniszczenia przyrody? Dobrze byłoby, abyśmy my, myśliwi, byli sprzymierzeńcami ekologów i sami obserwowali, co złego dzieje się w naszych łowiskach, a także odpowiednio na to zareagowali. Będziemy wtedy niewątpliwie  lepiej oceniani przez społeczeństwo, które- jak to wykazała sprawa Rospudy- zaczyna znać się na przyrodzie.

Bogusław Kaczorowski

(Brać Łowiecka 9/2009)

Europa