Naukowe zrozumienie przyrody wcale nie musi wykluczać sakralizacji jej materii. Postrzeganie świata w perspektywie analiz, chemii, zoopsychologii, wzorów matematycznych opisujących świat ożywiony skłania często do refleksji nad nieuchronną konsekwencją takiego postrzegania świata- wypranie z indywidualizmu osobniczego, mechanistyczne rozpatrywanie związków ekologicznych, obserwowanie świata w wąskich kategoriach korzyści i strat.
